Vandaag wordt het een relatief vlakke rit naar Bregenz , maar wat meer telt eindelijk een keer wind in de rug. Tegenover het hotel in Bregenz zit een fietsenmaker en die wil ik zo veel mogelijk tijd geven om mijn fiets na te kijken, dus ik probeer een beetje op te schieten. Zolang ik op de achterste bladen niet boven de 5 kom gaat het schakelen redelijk goed, dus ik kom goed vooruit. Als ik bel naar de shop in Bregenz krijg ik geen gehoor. Geen goed teken.
De zon schijnt uitbundig, goede temperatuur, de wind is in de rug en de route is prachtig. Maar wat een volk is er op de been. Bij tijd en wijlen is het file fietsen, alle campings, pensions en hotels lijken vol. Op diverse plaatsen staan auto’s in de file. Misschien ben ik wat mensenschuw aan het worden maar dit is wel erg toeristisch. Hier sta ik aan de Bodensee bij Ludwigshafen. Als ik bel met Ad van Overveld suggereert hij even met de fiets langs te komen. Als ik uitleg dat dat een beetje moeilijk is, vermoed hij dat een wat hogere spanning op de ketting het euvel verhelpt. Ik hoop het maar. Ondertussen is het een fantastische dag om te fietsen.
Toch is het wel genieten. In Meersburg een bakkie koffie met taart, in Friedrichshafen een broodje en in Langenargen een ijsje. Daarna verder fietsen om zo snel mogelijk in Bregenz te zijn om vroeg bij de fietsenmaker aan te komen. Naarmate Bregenz dichterbij komt komen ook de Alpen beter in zicht. Dat gaat nog wat worden de komende dagen. Ze zien er wel indrukwekkend uit, maar omkeren is geen optie
80 km ver en ik ben er al om kwart over twee in Bregenz . Het is dus snel gegaan. Wat blijkt? De fietsenmaker is gesloten tot maandag, net als andere collega’s in de stad. Er zit niks anders op om zelf de fiets maar op de kop te zetten en aan de ketting te sleutelen. En zowaar het schakelen lijkt weer goed te gaan. Had ik dus eerder moeten doen. Hopelijk is het goed genoeg voor de eerste Alpen rit morgen.
