Rome – dag 12 naar Stockach

1 km van het hotel in Schwenningen is de bron van de Neckar , een van de redenen deze route te nemen. Gister had ik geen zin meer te gaan kijken en vandaag is ook het mooiere weer. Ze hebben er wel weer wat moois van gemaakt.

De bron ligt op 700 m hoogte en 20 km verderop is het
stroomgebied van de Donau. Daartussen ligt een heuvelrug je van
40 m. hoogte.
Om bij de Donau te komen hoef ik dus maar een beetje te
klimmen om vervolgens weer op ca. 700 m hoogte uit te komen.
Het beginpunt van de Donau wordt gemarkeerd door de
samenkomst van de Breg , Brisach en Donaubach in
Donauschingen . Dit punt ziet er niet erg spectaculair uit. Men is
bezig er wat moois van te maken. Dus misschien dit najaar nog
maar eens terugkomen?
De volgende 20 km gaan langs de Donau. Piece of cake.
Vervolgens moet het weer terug naar het stroom gebied van de
Rijn en de Bodensee..

Een groot aantal ooievaars in de Donau bekken
Vanaf hier de blik omhoog
De laatste blik op de Donau

De volgende 20 km gaan langs de Donau. Piece of cake. Vervolgens moet het weer terug naar het stroom gebied van de Rijn en de Bodensee.

Dit is een serieuzere barrière. In twee etappes moet geklommen worden naar 850 meter hoogte, komend van 650 m met hellingen tot 7%. Dat is hard werken, maar het lukt zonder dat er gelopen hoeft te worden. Het doet wel het ergste vrezen voor de Alpen waar de te overbruggen hoogtes een veelvoud zijn van vandaag. We zullen zien. Onderweg maak ik een schakel foutje en later lijkt het erop dat het schakelwerk beschadigd is. Als er weinig spanning op de ketting staat, slaat hij over. Hopelijk vind ik een fietsenmaker morgen.

De Bodensee ligt op 450 m hoogte. Dus wat volgt is een razendsnelle etappe naar het hotel met als hoogste snelheid 48 km/uur. Veel van de klim meters van de afgelopen dagen betalen zich nu terug. Niet dat het helpt wat uiteindelijk moet ik toch de hoogte in de Alpen over, maar voor even is het een fijn gevoel. Onderweg is wel duidelijk geworden dat Duitsland met Hemelvaartsdag gesloten is. Dus geen terrassen en weinig winkels open. Na aankomst en opfrissen dus maar  rondhangen en uiteindelijk eten in het hotel. Prima om een hotel voor morgen te vinden, foto’s en website bij te werken enz.

Het hotel blijkt een prima keuken te hebben en zelfs aangenaam gezelschap van een alleen gaande dame Nathalie, waar ik het diner mee deel.

De Bodensee 400 meter lager.