Vandaag voor de verandering begonnen met een wandeling, na een ontbijt natuurlijk. Ik verblijf in het hotel de Etschquelle en het blijkt dat de bron van de Etsch hier 850 meter vandaan ligt. Het zou natuurlijk eeuwig zonde zijn als ik er niet even heen loop. De komende dagen doe ik niets anders als langs deze rivier fietsen. Na enig zoeken toch gevonden en de gebruikelijke fotosessie gehouden, onderwijl genieten van het uitzicht over de Lago di Resia
In tegenstelling tot de verwachting is het weer buitengewoon mooi, alleen de wind is tamelijk fors tegen, maar dat wordt gecompenseerd door het dalen.
Al met al pas om een uur of half tien op pad, langs de Lago di Resia met zijn eigen verdronken toren.
Daar zit een mede fietsster die ik gisteren ook al een paar gezien heb, dus maar even hallo gezegd en daarna door, want het is te snel voor een pauze. Er is veel fietsverkeer op de Reschenpas aan beide zijden van de pas en er zijn een aantal mensen die ik een paar keer terug zie. De meesten echter zijn voorzien van moter en dus niet bij te houden. Wel is dit stuk populair voor de reis naar Rome.
Na de Lago di Resia en Lago della Muti, waarlangs het natuurlijk vlak is, gaat het snel naar beneden.
Over een afstand van 10 km daal ik meer dan 500 m. met regelmatig hellingen van 15% en meer. Het pad is mooi geasfalteerd, maar relatief smal. Overal staan snelheid geboden van max 30 km. per uur en wordt je snelheid regelmatig gemeten. Kortom er zullen wel regelmatig wat botsingen voordoen.
Als het weer wat vlakker wordt is er tijd te genieten van de vallei.
Als ik even een korte drink- en eetpauze heb, komt Wendy er weer aan. We drinken een bakkie koffie samen een paar kilometer verderop.
Na de pauze gaat ze ervan door want ze wil in Bolzano arriveren vandaag, een 30 km verder dan Merano waar ik wil eindigen. Die zien we dus nooit meer terug.
De tocht gaat dus inderdaad voor 75% strak langs de Etsch (Adige) en over zo’n 50 km daal ik heel geleidelijk zo’n 500 m.
Om in Merano te komen gaat het nog eens met sprong naar beneden, dus de 10 laatste kilometers zijn in een zucht en een scheet gebeurd.
Door het latere vertrek ben ik toch pas om half vier in Merano. Merano is gezellig druk en lekker warm, ca 25 °C. Viva Italia, alhoewel hier ook nog veel Duits wordt gesproken. Dat zal morgen wel in Trento wel anders zijn. Ik beland in hotel Europa Splendid midden in het centrum en zoek een mooi restaurant om de aankomst in Italië echt te vieren. Het wordt restaurant Aqua, wel lekker maar niet spectaculair.
