Santiago – Dag 31 naar Villafranca del Bierzo

Vandaag een prachtige tocht vandaag langs de Cruz de Hierro op 1505 meter hoogte gefietst. Het diner van gisteravond was echt stevige kost. Brood, tomaten salade en een bordje gevarieerd vlees, gevolg door een schotel kapucijners en kool, dan vermicellisoep en het dessert een mix van ei met maïzena, melk, suiker en kaneel. Kortom, na zulke werkvolkskost is een wandeling noodzakelijk. Dan blijkt dat we niet alleen een hotel voor onszelf hebben, maar een heel dorp. Het is vrijwel uitgestorven om 9:00 ’s avonds, terwijl het een prachtig gerestaureerd dorp is. Ik zou er toch veel meer peregrino’s verwachten.

Het lijkt wel of vlak voor zo’n berg alles tezamen komt. Bij de aanvang van de klim zien zo’n tiental fietsers die we al diverse keren eerder gezien hebben, maar nu allemaal kort op elkaar. Uiteraard ook het bekende viertal, ondertussen al uitgebreid naar zes. Ook het aantal wandelaars  is flink meer dan elders. Peregrino’s zijn er in alle soorten en maten, zo ook een pelgrim onderweg met een ezel.

Hoe het ook zij, het weer is prachtig, het landschap nog mooier en de klim is goed te doen op een paar kleine steile stukjes na. Kortom het is genieten. Onderweg fietsen we door een paar schilderachtige dorpjes met wel veel peregrino’s. Prima dus voor de nodige koffie stops.

Na zo’n drie uur bereiken we het hoogste punt. Hier is het natuurlijk pauzeren, wat eten en zijn er de foto momenten. Daarna de afdaling die veel steiler lijkt dan de klim. Dat is dus veel in de remmen knijpen en dat 15 km lang. Onderweg wel weer allerlei nieuwe vergezichten. Als de berg en afdaling geweest is moeten we nog 30 km verder naar Villafranca del Bierzo.

 De wijngaarden van Galicië zijn een prachtig gezicht. Weer eens wat anders dan graan. In Villafranca del Bierzo komen we rond vijf uur aan. Het terrasje bij aankomst is een super moment. Was het boven op de berg nog frisjes, in het dal is de temperatuur gestegen tot 28-29 °C en het bier en de wijn is koel. Dit is het echte genieten van de reis en onderweg zijn. We treffen een goed hotel, maar helaas belanden we in een soort van peregrino’s restaurant. We bestellen à la carte forel, maar het lijkt meer op sardines.  Uiteindelijk nieuwe besteld maar dan van wat groter formaat.

Alle mogelijke vervoersmiddelen zijn toegestaan op de camino
De klim naar de top is redelijk gelijkmatig
Als je hoog zit kun je ver kijken
Veel mensen leggen een steen bij het kruis, of nemen er juist een mee naar Santiago of naar huis
Op het hoogste punt bij La Cruz de Ferro, gelegen op een hoogte van 1504 m.
Op het terras bij Mesón El Palacio in Molinaseca bij de brug over de Río Meruelo met Iglesia de San Nicolás op de achtergrond
Calle Real Molinaseca
De brug over de Río Meruelo bij Molinaseca met Iglesia de San Nicolás op de achtergrond
Het kasteel bij binnenkomst van Villafranca del Bierzo
Ons hotel
Plaza Ayuntamiento, Ponferrada
Colegiata de Santa María de Cluni