Het is weer één van die dagen, de hele dag motregen en bitter koud. Maar gehard als we zijn zonder mankeren op pad. In het eerste dorpje uitkijken naar een bakker en als we een man zien in gesprek met twee anderen maar met een brood in de hand. Hier dus maar gestopt even vragen naar “pan?”. Wat er uitziet als een garage bij een woonhuis blijkt dus de plaatselijke bakker te zijn, waar een hoogbejaard vrouwtje brood verkoopt. De route van vandaag is 47 km., met klimmen en dalen tussen 800 en 600 meter hoogte met allemaal bescheiden stijgingspercentages. In Santo Domingo de la Calzada, de eerste plaats van enige omvang na zo’n 15 km., verdere inkopen gedaan en even een bakkie koffie. Als je door zo’n glooiend landschap fiets is moeilijk te zien wat horizontaal is. De ogen zeggen dan je bent vlak of aan het dalen, de benen zeggen je gaat omhoog. De benen hebben dan gelijk, want de zwaartekracht bedriegt niet. Dus echt wel vals plat naar Belorado waar we een pensionnetje hebben. Hier we ook kunnen de was laten doen en hopelijk ook drogen. De pension eigenaar is Nederlander en kan ons wegwijs maken in het dorp. Hij regelt een afspraak bij de lokale fietsenmaker, dus ook onze fietsen zijn nu weer picobello. We eten natuurlijk straks in de best ‘place in town’ voor 10 euro ‘menu del dia’.
