Rome dag 29 7 pelgrimskerken

Als rechtgeaard pelgrim ga ik vandaag de zeven pelgrimskerken langs. De zeven pelgrimskerken van Rome waren de zeven kerken die pelgrims naar Rome geacht werden te bezoeken om in aanmerking te komen voor een volle aflaat die aan hun pelgrimage was verbonden. Dus maar doen.

Echter niet voor een goed ontbijt. Op piazza Navona wordt een american breakfast aangeboden voor 10 €. Dat lijkt me wel wat en is een beetje in de richting van de eerste kerk San Lorenzo fuori le Mura. Maar voordat je daar aankomt valt er nog van alles moois te zien.

Nog een keer Sant’Agnese in Agone op Piazza Navone
Corte Suprema di Cassazione della Repubblica Italiana
Fontana delle Naiadi op Piazza della Repubblica

De Basiliek van Sint-Laurentius buiten de Muren (San Lorenzo fuori le Mura) is een van de zeven pelgrimskerken van Rome. De kerk is toegewijd aan de heilige Laurentius van Rome, een van de vroege christelijke martelaren. Volgens de overlevering werd de kerk door keizer Constantijn de Grote gebouwd. In de dertiende eeuw werd zij door paus Honorius III verenigd met een Maria-kerk die door paus Sixtus III gebouwd was. Ook daarna werd de kerk meermalen verbouwd en gerestaureerd. De kerk is een van de weinige historische gebouwen in Rome die in de Tweede Wereldoorlog zwaar beschadigd werd. Na een zwaar bombardement in 1943 moest de kerk voor een groot deel praktisch herbouwd worden.

Een doorkijkje naar Cimitero Monumentale del Verano naast San Lorenzo fuori le Mura

De volgende kerk is  Santa Croce in Gerusalemme. Deze ligt weer binnen de muren van Rome, dus fiets je ook langs stukken oude stadsmuur.

De kerk werd ingebouwd in het voormalig paleis van keizerin Helena, de moeder van keizer Constantijn de Grote, die volgens de legende het Kruis waaraan Christus gestorven is, in Jeruzalem heeft gevonden.

Ooit zou grond uit Jeruzalem op de vloer gelegen hebben: hier aan dankt de kerk haar achtervoegsel in Gerusalemme, de kerk is niet gewijd aan- maar er zou zich daadwerkelijk een stukje Jeruzalem in bevinden.

De volgende kerk is de Pauselijke Aartsbasiliek van Sint-Jan van Lateranen.

Keizer Constantijn de Grote stichtte de basiliek ter ere van het Edict van Milaan in 313. Hiermee is het oudste kerkgebouw van Rome.

De Pauselijke Aartsbasiliek van Sint-Jan van Lateranen

Met een lengte van 100 meter en een breedte van 65 meter was deze kerk ook voor Romeinse begrippen een grote basiliek. De inwijding had plaats in 324. In 869 werd dit gebouw door een aardbeving vernietigd. Van de oorspronkelijke basiliek is weinig overgebleven. Het huidige gebouw dateert van 1650. In dit jaar werd door paus Innocentius X aan de architect Francesco Borromini ter ere van het Heilig Jaar de opdracht gegeven de vervallen en talloze malen herbouwde oude middeleeuwse kerk een moderne kerk te maken.

Vervolgens is het een aardig stukje fietsen naar de volgende kerk San Sebastiano fuori le Mura. Deze kerk ligt aan de Via Appia en dus ook buiten de muren.

Porta Latina
Porta San Sebastiano

Via Porta Latina ga een stuk langs de muur (Via della Mura Latina) naar Porta San Sebastiano en ga je de Appia Antica op naar San Sebastiano fuori le Mura.

De Via Appia is echt antiek met keitjes, die ook nog slecht gelegd zijn. Het is dus een aardige fietsonderneming. Gelukkig kun je vrij snel via de Ingresso di Catacombe di San Callisto, dat geasfalteerd is. Wel weer heuvel op.

De basiliek werd in de vierde eeuw onder keizer Constantijn de Grote gebouwd en was oorspronkelijk gewijd aan de heilige apostelen Petrus en Paulus. Zij heette toen Apostelbasiliek. Op de plek waar zij gebouwd werd stond op de vloer een inscriptie die “ad catacumbas” luidde. Daar is later het woord catacomben van afgeleid.

De volgende halte is Basilica Di San Paolo Fuori le Mura. Dat is weer een stukje trappen langs de zuidkant van Rome. De kerk is giga groot. 

De basiliek bestaat uit een schip en vijf gangpaden met rijen pilaren. Boven de arcaden zijn de portretten van alle pausen sinds Petrus weergegeven. Ze werd in opdracht van keizer Constantijn als een kleine basiliek boven het traditionele graf van de apostel Paulus gebouwd. De kleine gedachtenisbasiliek werd vervangen door een grote kerk, die in 395 werd voltooid. Het gebouw was in de 5e eeuw groter dan de Sint-Pietersbasiliek en daarmee de toenmalige grootste kerk ter wereld.

De kettingen van Sint- Paulus van Tarsus tijdens zijn gevangenschap
De sarcofaag van Sint- Paulus

De laatste van de 7 pelgrimskerken is de Basilica Di Santa Maria Maggiore, terug naar het centrum. Aan het eind van de via Ostiense kom je dan Piramide di Caio Cestio en Porta San Paolo tegen.

De piramide is gebouwd als grafmonument voor Gaius Cestius Epulo(nius) die in 12 v.Chr. overleed. Cestius is tijdens zijn leven praetor en volkstribuun geweest. Cestius was gefascineerd door Egypte en zijn piramides. Hierom liet hij in zijn testament opnemen dat van zijn nagelaten geld een piramide als graftombe voor hem gebouwd moest worden.

Hierna kom ik diverse leuke terrasjes tegen, dus op een daarvan strijk ik neer voor een lunch.

De route verloopt verder langs het Colosseum.

In de nacht van 4 op 5 augustus van het jaar 352 had de Romeinse christen Johannes een ongewone droom. Hij droomde namelijk dat Maria hem de opdracht gaf om een kerk te stichten op een van de zeven heuvels van Rome, en wel op de plaats waar het ‘s anderendaags – begin augustus! – zou sneeuwen.

In 431 boog de katholieke kerk zich in het eerste Concilie van Efeze over de twistvraag of Maria de Moeder van God was in spirituele dan wel in letterlijke betekenis, iets waarover de Assyrische Kerk van het Oosten dwars lag. Het besluit van dit concilie was dat Maria niet enkel de moeder van Jezus van Nazareth was, maar ook de Moeder Gods.

Ter bevestiging van dit dogma liet Paus Sixtus III in het jaar 432 in Rome een basiliek oprichten, gewijd aan Maria. De toevoeging “de Meerdere” aan de naam van de basiliek (Italiaans Maggiore) duidt aan dat deze basiliek, hoewel niet de oudste, toch de belangrijkste is van de meer dan 80 kerken die in Rome zijn gewijd aan Maria.

Obelisco Esquilino, staat voor de basiliek.

Voor mijn gevoel heb ik weer voldoende cultureel gedaan, dus met de nodige omwegen keer ik langzaamaan terug naar het hotel. Daarnaast ook nog een 40 km. totaal gefietst. Dus een verfrissing is wel verdiend. Naast airco heeft de kamer ook een balkon, ‘s middags aan de schaduwzijde. Dus een prima plek voor de namiddag om door te brengen met wat snacks en een biertje en de te bezoeken plekken voor morgen in kaart te brengen. Ook denk ik er meer en meer over met de trein terug te gaan en bekijk de mogelijkheden. Uiteindelijk boek ik een reis via Milaan en Parijs op de woensdag en de volgende dag verder naar Roosendaal. Een redelijk geprijsde overnachting in Parijs is moeilijk te vinden, maar uiteindelijk lukt het toch. Hotel Menilmontant ligt twee metro stops van de aankomst in Parijs, gare de Lyon en 5 stops van station van vertrek Gare du Nord.